Het is groen en groener wordt het niet moet wethouder Chakor (GroenLinks) van de gemeente Groningen hebben gedacht. De gemeenteraad stond 18 november jl. voor de keuze wat te doen met het afval; kiezen voor het (semi)overheidsbedrijf Omrin of aanbesteden en kijken wie het beste past bij wat Groningen wil. Voor Daan Brandenbarg, woordvoerder voor de SP-Groningen, was er geen keuze. Het stond vast dat afval een publieke taak is. Grootste voordeel; “wij hebben straks als aandeelhouder invloed op de afvalverwerker.”
De fracties van GroenLinks en SP zorgden voor een meerderheid bij het besluit van de gemeenteraad. Het afval van Groningen gaat naar Omrin. Maar het besef waar beide partijen nu precies voor gekozen hebben is er niet. Want een keuze voor Omrin is ook een keuze voor de afvaloven in Harlingen. Deze afvaloven staat pal langs de dijk van de Waddenzee. In de 10 jaar dat deze oven draait zijn er dusdanig veel storingen geweest dat serieus is overwogen om deze “ReststoffenEnergieCentrale” (REC) vroegtijdig te sluiten. Reden om dat niet te doen is dat alle aandeelhouders de rekening gepresenteerd zouden krijgen. Knalpijpen, ketelstoringen, zoutzuur erupties en dioxine wolken ten spijt: “Blijven renoveren is de minst slechte keuze” was de veel gehoorde gedachte. De afvaloven met de meeste storingen van Nederland rookt dus nog.
Een keuze voor Omrin is ook een keuze voor boren onder de Waddenzee naar zout door Frisia. De REC en de zoutfabriek zijn directe buren én afhankelijk van elkaar. De energie die bij de REC vrijkomt gaat naar de zoutfabriek. Met besparing van CO2 uitstoot tot gevolg. Indikken van zout vreet nu eenmaal energie. Het gebruiken van stoom door de REC heeft dat probleem opgelost. Alhoewel; met het verbranden van afval alleen lukt het niet om de hoge temperaturen te realiseren die de zoutfabriek nodig heeft. Aparte oververhitters zijn nodig om de gewenste temperatuur te realiseren. Die oververhitters staan continu aan en worden gestookt met aardgas uit Groningen. Groningen is dus niet meer gebaat bij het dichtdraaien van de gaskraan.
En wat die reductie van de CO2 betreft; bij het verbranden van afval komt veel CO2 vrij. Tel daarbij op de CO2 die de oververhitters veroorzaken en je komt tot een hogere CO2 uitstoot door de REC dan wat de zoutfabriek ooit deed. CO2 uitstoot opgelost? Nee, integendeel; de CO2 uitstoot is verhoogd.
Tenslotte is de gedachte van de SP om invloed te hebben als aandeelhouder van Omrin, veel te naïef gedacht. De gemeenteraad heeft invloed op de wethouder. Maar niet op de aandeelhouder. Deze juridische scheiding betekent de aandeelhouder namens Groningen autonoom, zonder verantwoording aan de Raad, zelf beslissen wat haar of hem goeddunkt. Invloed is dus nul, komma nul. De gemeenteraad in Harlingen heeft het zelf aan den lijve mogen ondervinden toen een toenmalige verantwoordelijk wethouder tegen een enorme kritische gemeenteraad meldde: “U kunt hoog of laag springen; ik hoef niet naar u te luisteren.”
Het is bij Omrin verder kijken dan de neus lang is. Iets wat GroenLinks Groningen en SP Groningen verzuimd hebben te doen.
Stichting afvalovenNee
